Thursday, July 5, 2007

interview Gerardo, bbc, june 2, 2007

Interview met Gerardo Hernández, 1 van de VIJF
BBC-World Service – 2 juli 2007 (telefonisch vanuit gevangenis in Californië op Radio, Newshour)
Volgende maand (20 augustus) zal een rechtbank in Atlanta een hoorzitting in beroep behandelen van een zaak die veel zegt over de relaties tussen de V.S. en Cuba.
Gerardo en 4 andere Cubanen werden in december 2001 in Miami veroordeeld voor een reeks beschuldigingen zoals poging tot het bekomen van militaire VS-geheimen, bespioneren van Cubaanse ballingengroepen, en, in Hernández's geval, samenzwering die leidde tot de dood van 4 Cuban-Americans wiens vliegtuigen werden neergehaald door de Cubaanse regering in 1996.
Gerardo kreeg 2x levenslang maar hij beweert dat hij alleen Cuba wou beschermen tegen 'anti-Castro-terroristenorganisaties' in de V.S. Hij en zijn medeverweerders beweren ook dat hun proces oneerlijk was wegens de Anti-Castro-sfeer in Miami.
In het eerste media-interview ooit met 1 van de 5 gevangenen, sprak ik met Mr. Hernández via de telefoon vanuit de maximum beveiligde gevangenis in Victorville, Californië, en vroeg hem zijn verhaal van in het begin te vertellen. Wat deed hij vooreerst in Florida ?
G.H. : In de eerste plaats verzamelde ik informatie over terroristengroepen die ongestraft opereerden in Florida. Op een zeker ogenblik besliste Cuba om enkele mensen te sturen die de informatie doorspeelden zodat Cuba terreurdaden in de kiem kon smoren. In 1998 gaf Cuba sommige inlichtingen door aan het F.B.I. in de hoop dat er zou worden ingegrepen.
Maar, integendeel, zij arresteerden de informanten.
Maar je beseft toch dat je als agent voor een vreemde regering werkte. In je verdedigingspleidooi zei je zelf dat je met valse papieren en valse identiteit werkte.
G.H. : Ja, dat weet ik. Maar er is zoiets als “noodzakelijke verdediging”. Dat betekent dat om misdaden te voorkomen je verplicht bent een wet te overtreden, dat begrijp je toch. In mijn geval had ik inderdaad een valse identiteit, ik werkte voor een vreemde regering, maar niet om de belangen van de V.S. te schaden, wel om de belangen van Cuba te dienen, om het Cubaanse volk te beschermen tegen terrorisme.
En de misdaden die je wou voorkomen, welke waren dat precies ?
G.H. : Bv. in 1997 ontplofte een bom in een Cubaans hotel en doodde een Italiaans toerist. In 1976, zoals je weet, ontplofte een bom in een Cubaans vliegtuig en doodde 73 mensen. Dat zijn maar twee voorbeelden van terreurdaden gepleegd tegen Cuba.
Iedereen in Miami weet wat COMMANDOS F 4 en ALPHA 66 zijn. Zij hebben trainingskampen in de Everglades, zij dragen camouflage-uniformen, zij hebben wapens en ze oefenen voor de dag dat ze Cuba gaan “bevrijden”. Ze gingen met boten naar Cuba en schoten op gebouwen en trachtten een intern sabotagenetwerk op te zetten en nog gelijkaardige activiteiten.
Hopelijk zullen de VS-regering en de VS-autoriteiten iets doen want ze beweren een oorlog tegen het terrorisme te voeren. Maar hoe komt het dan dat ze tolereren dat deze terroristen vrij opereren in Miami ?
Er is één zeer betwiste beschuldiging waarvoor je veroordeeld werd en de reden waarom je zo'n zware straf kreeg : het neerhalen van de twee VS-burgervliegtuigen in 1996. Speelde je daar enige rol in ?
G.H. : Nee, helemaal niet. Ik was in Miami en de vliegtuigen werden boven Cubaanse wateren neergeschoten, dat is een heel eind weg.
Jij speelde dus geen enkele inlichting door die de Cubaanse regering hielp om de vliegtuigen neer te halen ?
G.H. : Natuurlijk niet. Als je naar de gegevens van die periode kijkt zal je zien dat José Basulto een hele tijd vóór de vluchten zei : “Wij gaan naar daar op 24 februari”. Iedereen wist dat. En de V.S. beschuldigde mij van samenzwering omdat ik zou geweten hebben dat de vliegtuigen zouden neergeschoten worden en dat dit boven internationale wateren zou gebeuren, wat totaal absurd is.
Soms is het te gek maar ze moesten iemand de schuld geven en ze kozen mij.
Er is een zitting in beroep binnenkort. Wat zijn de argumenten ?
G.H. : Wij beweren dat het proces in Miami niet eerlijk was. Het duurde 7 maanden en er waren meer dan 100 getuigenissen. De jury beraadslaagde enkele uren en stelde geen enkele vraag. Hij bevond ons schuldig op elk punt en de rechter gaf ons voor elk feit de hoogst mogelijke straf.
En jij zegt dat dit het gevolg is van de invloed van de Cubaanse ballingengemeenschap in Florida ?
G.H. : Inderdaad. Tijdens het proces waren er allerlei onregelmatigheden om het zo te noemen. Mensen belden met de juryleden, deze werden gevolgd, de pers bevroeg de juryleden tot aan hun wagen. Er waren ook rellen en protesten aan het gerechtsgebouw enz....
Jij denkt dus dat de jury geïntimideerd werd of zelfs bewerkt werd ? Was het zo ernstig ?
G.H. : Ik ben er van overtuigd dat de jury geïntimideerd werd. Wie in Miami woont of weet wat er omgaat begrijpt dat niets wat met Cuba te maken heeft normaal is in Miami.
Fidel Castro heeft steeds veel belang gehecht aan jouw zaak en heeft het voor jou opgenomen. Heb je ooit rechtstreeks contact met hem gehad ?
G.H. : Ik had de gelegenheid met hem te telefoneren twee jaar geleden op zijn verjaardag.
En wat zei hij ?
G.H. : Hij was ervan overtuigd dat recht zal zegevieren omdat hij gelooft dat wanneer het Amerikaanse volk weet wat er in ons geval gebeurd is, wanneer ze de waarheid zullen kennen, recht zal geschieden. Iedereen gelooft dat.
(vertaling Paul Evrard, www.cubamigos.be )